Sükût Vakti

Biz Kimiz?

Profile
Neden Sükut Vakti

Bismillahirrahmanirrahim Değerli dostlar, artık susmamak bir şeyler söylemek lazım diye düşündüğüm bu günlerde üstad İsmet Özel’in bir mısrası dolandı dilime: “ Dilce susup bedence konuşulan bir çağda, biliyorum kolay anlaşılmayacak…” Gerçekten de alabildiğinde sözcüklerin dans ettiği, insanların her türlü mahremini pazara çıkardığı, en galiz küfürlerin, manifesto kıvamında ortalığa saçıldığı sanal dünyada sözümüz değersizleşip bir kâğıt mendil gibi kullanılıp köşeye atılmayacak mıydı, bir sosyal medya duvarında ergen kalemşörlere malzeme olmayacak mıydı? Bütün bu düşünceler aklımın kıvrımlarında dolanırken, bir başka dize’nin yankısı geldi kulaklarıma: “ Sükut kıvrım kıvrım uzaklık uzar.. Tek nokta seçemez dünyadan nazar Acep yerinde mi, ölü ve mezar Yeryüzü boşalmış habersiz miyiz? Güneşe göç var da kalan biz miyiz?” Tekrar sarsıldım, Üstad NFK şiirinde bu günlere mi işaret etti acaba diye düşünmeden edemedim. Tam da bu günlerde yeryüzü boşalmış, mezarlar dahi kaybolmuş olabilir miydi? Bütün kervanlar göçtü ve biz, bu dağ başında kalanlar kavmi miyiz? Sonunda korkulan oldu ve son iyi insanlar, son iyi atlara binip gittiler ve biz gerçekten kimsesiz mi kaldık bu yüzyılda… Bu düşünceler okyanusunda umutsuzca çırpınırken, rahmetli Akif Emre abinin son yazısı imdadıma yetişti: “Çürüme de Umut da hep var olacak” O zaman bize düşen, dilimizin döndüğünce aklımızın yettiğince aldığımız nefesin hakkını vermek umudu yaşatmak olmalıdır. Akif Emre’den bize kalan en önemli mirasın, “doğruyu” eğip bükmeden ve kimsenin gözüne de sokmadan, “güzel bir sözle” söylemek olduğunu düşünüyorum. Dergi kıvamında formatladığımız “Sükût Vakti” internet sitesini, sevgili dostum Ebubekir Dilekçi ile bu düşüncelerle oluşturduk. Duamız yeni arkadaşlarımızın katılımıyla bu site bereketlenecek, inşallah yazanlara ve okuyanlara cennet azığı olacaktır. Sükût bizim meclisimizin anahtar kavramı olacaktır. Bu kavramla “sözü” sesimizi yükseltmeden, sükûnet ve suhuletle, güzeli değil güzelliği överek, çirkini değil çirkinliği yererek, kimseyi doğrudan hedef almadan, söyleyeceklerimizi dedikodu ve magazin malzemesi yapmadan, ticarete ve siyasete olumlu ya da olumsuz anlamda malzeme olmadan söylemeyi murad ediyoruz. Sözümüz hiçbir kurum ya da topluluğa yük değil. Sevabı da günahı da yazana aittir. Rabbim ecrimizi çoğaltsın, hatamızı söyleyen dostlardan mahrum etmesin. Biz, sade okurlar; sıradan yazarlarız. Duamız “Anlamak ve anlatmaktır. Ve dahi sevmek bu ikisini” Asla dördüncüsü olmak değil muradımız. Sizi de aramızda görmekten bahtiyar olacağız. (Mehmet BULAYIR)

Yazar: Kamil Ergenç

Düşünce

Sivil Toplumun Doğasına Dair

Kamil Ergenç Yorum Yok

Sivil toplum, Aristo’dan beri insanlığın gündeminde olmaya devam ediyor. Grek kültüründe Yurttaşlıkla eşanlamlı olarak kullanılan bu kavramın, yönetme ve/veya yönetime katılmayla olan doğrudan ilişkisi, sonraları Batı literatüründe de benzer işlevini sürdürecek, bazı dönemlerde ise kimi ufak tadilatlara maruz kalacaktır. Kadim Grek kültüründe/Atina’da, sınırlı sayıda kişi yönetime katılırdı. Yönetime katılmayanlar Yurttaş, hatta insan sayılmazdı. Yunan’da yönetmekle […]

Devamını oku
Düşünce

İde/oloji/siz Dindarlık

Kamil Ergenç Yorum Yok

Evvela şunu söyleyelim ki; muhteviyatında ütopya olgusunu da barındıran ideoloji, mensubunu/muhatabını harekete geçirici hususiyeti nedeniyle, her ne kadar muti kullar arzulayan “otorite/ler” tarafından tehlikeli ve tehditkar bulunsa da, zihn-i müşevveş halinin tebellür etmesini temin etmesi sebebiyle kendisine saygı gösterilmeyi hak ediyor. Bir ideolojiye bağlanmak bir fikre bağlanmakla, bir fikre bağlanmak ise bir davaya bağlanmakla eşdeğerdir. […]

Devamını oku
Düşünce

‘Aşk’ın Akla Galip Geldiği Anıtsal Şehir: Kudüs

Kamil Ergenç Yorum Yok

‘Aşk’ın Akla Galip Geldiği Anıtsal Şehir: Kudüs Kudüs…  Onurumuz, vakarımız, izzetimiz, şerefimiz,aşkımız…  Düştüğünde düşeceğimiz, dik durduğunda dik durduğumuz, mahsun olduğunda hüzne gark olduğumuz aziz şehir…  Uğruna bedel ödemeyi en fazla hak eden mukaddes belde… İlk kıblemiz…  Çocuklarını kanla emziren hüzün coğrafyamız…  Ölümü öldüren kara gözlü çocukların, iffetli kızların, vefalı ve çilekeş anaların yurdu…  Atamız put […]

Devamını oku